برای هر مهارتی صفتی متصور است به نام “صلابت”. صلابت حاصل رفت و آمد در سختی های یک مهارت است. برای مثال شخصی که سال هاست رانندگی می کند با شخصی که تازه گواهی نامه گرفته است، تفاوت چندانی در دانستن تئوری ها، قوانین راهنمایی و رانندگی و اصول رانندگی ندارد؛ اما کسی که بیشتر رانندگی کرده، به طور طبیعی بیشتر با مشکلات این مهارت دست و پنجه نرم کرده و سختی های زیادی را مدیریت کرده و در این مهارت دارای صلابت شده است. به طور کلی «صلابت حاصل دیدین و لمس کردن سختی های یک مهارت است». در آشپزی و نجاری و هر فن دیگری مخصوصا در درس خواندن هم همین مساله مصداق دارد. دانش آموزی که به تازگی درسی را فراگرفته است، هنوز با چالش ها و پیج و خم های سخت مفهوم آن درس آشنا نشده است.
چرا اغلب دانش آموزان صلابت درسی ندارند؟
مشکل اغلب دانش آموزان در سال های پایانی دبیرستان و سال کنکور، نداشتن صلابت درسی است. دلیل این مساله آن است که مدارس و مراکز آموزشی بسیار با عجله مواد درسی را به دانش آموز منتقل می کنند و دانش آموز برای رسیدن به صلابت درسی، هیچ فرم از پیش تعیین شده علمی در دست ندارد.
«صلابت درسی به معنای آشنا شدن با مخاطرات یک مفهوم درسی است»؛ به این معنی که دانش آموز در خصوص مفهوم یک درس، مدعی باشد که قادر به پاسخگویی به هر نوع سوالی خواهد بود و هیچ نگرانی از این بابت نداشته باشد. مثال ملموس این مساله، دانستن و یادگیری جدول ضرب (یک رقم در یک رقم) است که پاسخگویی به آن هیچ نیازی به فکر کردن و مطالعه کردن ندارد. متاسفانه مراکز آموزشی اغلب روش هایی را به کار می برند که اعتماد بفنس را از دانش آموز می گیرد و استرس های او را افزایش می دهد. به عبارت دیگر دانش آموزان درگیر پیچ و خم فرم گرایی مدارس و مراکز آموزشی هستند. به این دلیل که این مراکز هیچگونه تمرکزی بر روی صلابت درسی دانش آموزان ندارند؛ در حالی که مرکز آموزشی باید برای هر دانش آموز، برنامه رو به رشد داشته باشد.
چرا کنکورهای آزمایشی کارآیی ندارند؟
راه حل تمام مدارس و آموزشگاه ها به منظور آمادگی بخشیدن به دانش آموز کنکوری، “کنکور آزمایشی” است. در حالی که از آنجایی که کنکور آموزشی سخت تر از کنکور سراسری نیست، هیچ صلابتی به دانش آموز نخواهد داد. برای ایجاد صلابت علمی باید “کاری سخت تر از کنکور سراسری” انجام داد.
غرور علمی
یکی از عناصر تشکیل دهنده صلابت درسی، “غرور علمی” یک دانش آموز است. شکل کلاس ها و آزمون های آزمایشی و فرم تکراری تمام مدارس به گونه ای است که به غرور دانش آموز لطمه وارد می کند. «غرور از دانسته ها و تسلط بر دانسته ها به وجود می آید». دانش آموزان هیچگاه با کنکور آزمایشی، کلاس های پرتعداد و ساعت های آموزشی زیاد، مغرور نمی شوند و برعکس غرورشان از بین می رود. غرور واقعی زمانی ایجاد می شود که دانش آموز بتواند راجع به مواد درسی، گفتگو و رفع اشکال کرده و حتی آنقدر به مطلب مسلط باشد که بتواند آن را تدریس کند. در حال حاضر در تمام مراکز آموزشی معتبر دنیا، روش هایی اعمال می شود که به دانش آموزان ناامید و پژمرده هم غرور علمی بخشیده شود.
صلابت درسی منشا اعتماد به نفس، غرور و نتیجه مطلوب است. می توان گفت ۵۰ هزار نفر اول کنکورها همگی پرکار بوده اند و تست های فراوانی زده اند اما کسی به رتبه اول می رسد که دارای صلابت درسی است و شخصیتی متفاوت از دیگران دارد.
در حال حاضر بسیاری از داوطلبان کنکور به واسطه انجام کنکورهای آموزشی بی فایده، از کنکور بیزار شده اند. به این دلیل که این کار نه تنها غرورشان را بیدار نمی کند بلکه از آنجا که به غلط مورد قضاوت قرار می کیرند، به آنها لطمه می زند.

نشانه های نداشتن صلابت درسی
داش آموزی که تمام راه های ممکن را می کاود تا از زیر بار درس خواندن فرار کند، صلابت درسی ندارد چون شوقی برای آموختن در او نیست. این اولین صفتی است که نداشتن صلابت درسی در دانش آموز ایجاد می کند: شاد نبودن.
از دیگر صفات دانش آموزی که صلابت ندارد، این است که لحظه شماری می کند تا بازه زمانی مانده تا کنکور و یا سال درسی تمام شود و او رهایی پیدا کند؛ چراکه هیچ شوقی در او نیست.
دیگر صفت دانش آموزی که صلابت درسی ندارد این است که مدام خود را مقایسه می کند و تصور می کند که بسیاری از دانش آموزان از او جلوترند. درحالی که برای کسی که صلابت درسی دارد به هیچ عنوان دیگران و مرتبه درسی شان اهمیتی ندارد.
اعتماد به نفس، رفع اضطراب، در زمان حال زندگی کردن و شوق انگیز بودن مطالعه، محصولات صلابت درسی است. صلابت درسی، بی انگیزگی را از بین برده و شوق را جایگزین آن می کند. صلابت درسی همچنین باعت نشاط و شادی علمی و شوق فراگیری می شود.